Czym jest nebiwolol i w jakich przypadkach się go stosuje?
Nebiwolol to lek zaliczany do grupy wybiórczych beta-adrenolityków III generacji. Jest on wysoce selektywny dla receptora beta-1 oraz w małym stopniu dla receptora beta-2. Beta-adrenolityki hamują aktywność układu współczulnego, wywierając przy tym działanie na niemal cały organizm. Powodują zmniejszenie częstości akcji serca, spadek przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, obniżenie kurczliwości mięśnia komór i zmniejszenie objętości wyrzutowej i minutowej serca oraz zmniejszenie zużycia tlenu przez mięsień sercowy. Wybiórcza blokada receptorów beta-1 w mięśniu sercowym zmniejsza ryzyko występowania działań niepożądanych związanych z obwodowym działaniem leku, w tym ryzyka zależnego od receptorów beta-2 zlokalizowanych w mięśniach gładkich oskrzeli powodujących zwężenia dróg oddechowych. Oprócz wysokiej kardioselektywności poprzez receptory beta-1 wyróżnia się indukcją śródbłonkowej syntazy tlenku azotu poprzez agonistyczny wpływ na receptory beta-3, co skutkuje wystąpieniem efektu wazodylatacji (rozszerzenia światła naczyń krwionośnych), zależnym od tlenku azotu. Nebiwolol stosowany jest w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz w terapii stabilnej choroby wieńcowej. Lek wykorzystywany jest także w leczeniu łagodnej lub umiarkowanej niewydolności mięśnia sercowego o stabilnym przebiegu u osób starszych.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania nebiwololu?
Przeciwwskazaniem do stosowania nebiwololu jest występowanie reakcji nadwrażliwości na substancję czynną lub, którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie należy stosować Nebiwololu w przypadku występowania niewydolności lub zaburzeń wątroby, ostrej niewydolności serca, wstrząsu kardiogennego lub epizodów dekompensacji niewydolności serca. Dodatkowo tak jak w przypadku stosowania innych leków beta-adrenolitycznych, nebiwololu nie należy stosować w przypadku:
-zespołu chorego węzła zatokowego w tym węzła zatokowo-przedsionkowego; -bloku przedsionkowo-komorowego II i III stopnia;
-stanów skurczowych oskrzeli lub astmy oskrzelowej;
-nieleczonego guza chromochłonnego nadnerczy;
-kwasicy metabolicznej;
-bradykardii (częstość pracy serca wynosząca mniej niż 60 skurczów na minutę);
-niedociśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mm Hg); -ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego.
Interakcje nebiwololu z innymi substancjami czynnymi
Jednoczesne stosowanie nebiwololu jest przeciwwskazane w trakcie terapii: -sultoprydem będącym lekiem psychotropowym, łączenie obydwu substancji prowadzi do pojawienia się istotnie zwiększonego ryzyka arytmii komorowej; -floktafeniną będącą lekiem z grupy NLPZ, nebiwolol blokuje kompensacyjne działanie układu sercowo-naczyniowego mające przeciwdziałać niedociśnieniu lub wstrząsowi wywołanemu przez lek przeciwzapalny.
Nie należy także stosować nebiwololu z innymi lekami nasercowymi bez konsultacji ze specjalistą ze względu na wzrost ryzyka wystąpienia zaburzeń rytmu serca.
Czy nebiwolol jest bezpieczny? W jakich przypadkach należy zachować szczególną ostrożność?
Beta-adrenolityki są dobrze tolerowane przez pacjentów, a terapia z ich wykorzystaniem rzadko jest przerywana. Wystąpienie działań niepożądanych nie jest częste, choć lista potencjalnych zdarzeń jest długa.
Należy zachować ostrożność podczas wykonywania znieczulenia ogólnego, zwłaszcza podczas jednoczesnego podawania substancji wykazujących działanie depresyjnego na serce. W celu przeciwdziałania wystąpienia reakcji nerwu błędnego należy podać dożylnie atropinę.
Nebiwolol nie powinien być także stosowany u pacjentów z nieleczoną zastoinową niewydolnością serca, dopóki ich stan nie zostanie ustabilizowany. Osoby te powinny podlegać szczególnemu monitorowaniu podczas terapii.
Ze względu na to, że lek ten może wywołać bradykardię. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania Nebiwololu u pacjentów: – z zaburzeniami krążenia obwodowego (choroba lub zespół Raynauda, chromanie przestankowe);
– z blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia, z powodu ujemnego wpływu leków beta-adrenolitycznych na czas przewodzenia; – z dławicą Prinzmetala, z powodu niehamowanego skurczu tętnic wieńcowych na skutek pobudzenia receptorów alfa-adrenergicznych
-leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać liczbę napadów dławicowych i wydłużać czas ich trwania.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z cukrzycą, ponieważ nebiwolol, mimo że nie powoduje zaburzeń gospodarki węglowodanowej, może maskować niektóre objawy hipoglikemii. Nebiwolol może także maskować objawy nadczynności tarczycy, czyli tachykardię.
Zaleca się ostrożne stosowanie Nebiwololu u pacjentów z przewlekłymi chorobami płuc, ponieważ lek ten mimo swojej wysokiej kardioselektywności może nasilać skurcz dróg oddechowych.
