Jak działa nebiwolol?

Nebiwolol stosowany jest w leczeniu nadciśnienia lub jako uzupełnienie standardowej terapii w łagodnej, umiarkowanej i stabilnej niewydolności serca u osób w podeszłym wieku. Może być wykorzystywany zarówno w monoterapii jak i w leczeniu skojarzonym. Lek występuje w postaci tabletek. Należy go stosować codziennie o tej samej porze. Optymalne działanie terapeutyczne osiągane jest zazwyczaj po około 2 tygodniach terapii. Podczas przyjmowania nebiwololu mogą wystąpić działania niepożądane takie jak: ból głowy, zawroty głowy, duszności, bradykardia, obrzęki czy wymioty. 
Nebiwolol jest lekiem należącym do grupy beta-adrenolityków, jednak ze względu na unikalne właściwości, takie jak: wysoka kardioselektywność, pozytywne oddziaływanie na śródbłonek naczyniowy, wpływ wazodylacyjny czy neutralność metaboliczną jest nazwywany beta-adrenolitykiem przyszłości. Aktualne wytyczne towarzystw naukowych uznają nebiwolol za wyjątkowy dobry wybór terapeutyczny dla młodych pacjentów z nadciśnieniem powikłanym chorobą niedokrwienną, nadciśnieniem hiperkinetycznym, również u chorych z cukrzycą, migrenami, zaburzeniami potencji oraz z niewydolnością serca.

Mechanizm działania nebiwololu

Działanie nebiwololu polega na blokowaniu receptorów beta – w szczególności beta1 Skutkiem blokady receptorów beta1 jest: spowolnienie rytmu serca, obniżenie skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi, zmniejszenie pojemności minutowej serca, hamowanie przewodnictwa przedsionkowego w sercu. Dlatego też nebiwolol zaliczany jest do grupy wybiórczych beta-adrenolityków. W warunkach fizjologicznych receptory beta1 i beta2 są pobudzane przez uwalnianą po akatywacji współczulnego układu nerwowego adrenalinę lub noradrenalinę. Podczas farmakologicznego blokowania receptorów beta ograniczone jest ich pobudzanie, a co za tym idzie, ograniczone są skutki działania noradrenaliny lub adrenaliny na docelowe tkanki posiadające receptory beta jak np. oskrzela, serce czy naczynia krwionośne. Wybiórcza blokada receptorów beta1 w sercu minimalizuje ryzyko zaistnienia działań niepożądanych związanych z obwodowym działaniem leku. Cechą charakterystyczną Nebiwololu jest duża wybiórczość działania na receptory beta. Leki z grupy beta-adrenolityków zmniejszają częstotliwość rytmu serca oraz siłę jego skurczu, a także wpływają na obniżenie ciśnienia tętniczego. Efektem działanie beta-adrenoltyków jest mniejszenie częstotliwości rytmu serca oraz siły jego skurczu, a także zmniejszenie częstotliwości rytmu serca. Działanie tych leków chroni serce przed skutkami pobudzenia receptorów np. podczas stresu lub wysiłku fizycznego.
Nebiwolol dodatkowo działa także na rozszerzenie naczyń obwodowych. 
Bez względu na to czy pacjenci są leczeni nebiwololoem tylko krótkotrwale czy przewlekle u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym dochodzi do zmniejszenia układowego oporu naczyniowego. Pomimo zwolnienia czynności serca, redukcja pojemności minutowej serca w czasie spoczynku i podczas wysiłku może być ograniczona przez wzrost objętości wyrzutowej. Jednak nie ma ustalonego w pełni znaczenia klinicznego tych hemodynamicznych różnic w stosunku do innych leków blokujących receptory beta.

Bibliografia

Wydra , W. (2019). Nebiwolol – właściwa terapia nadciśnienia tętniczego. Kardiologia W Praktyce,13(1), 35-37 
Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 3, 169–176
https://www.kardiologia-i-diabetologia.pl/artykul/nebiwolol-najbardziej-kardioselektywny-b-adrenolityk
https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl 

Bibliografia

Zobacz też:

Najnowsze poradniki: